Yaptığım hatalar bana çok şey öğretti. Bunları geç anladığım için kendime kırgın olsamda geriye dönüş mümkün değil!
Bu sıralar beynimde hep aynı ses dönüp duruyor: ” İnsan güzel sevmeli!” Güzel sevmeli işte… Hayat ne üzmeye değiyor ne de üzülmeye. Ne üzülünce elimize birşey geçiyor ne de üzünce.
Toplumsal yozlaşma burada da kendini gösteriyor. Sevmekten bahsediyoruz; bunalımlar geçiriyoruz, kavgalar ediyoruz. Hepsi bir yana yarenimizi öldürüyoruz! Biz sevmek fiilinin ne demek olduğunu bilmiyoruz, bu durum da değil sevmeyi insana insanca değer vermediğimiz ortaya çıkıyor. Sevmek bu değil arkadaş!!!
Birde sevdiğini değiştirmeye çalışanlar var. Seven kişi neden bu çabaya girer anlamıyorum… Ben karşımdaki kişi afiyet olsun, sen nasılsın gibi dönütler vermemesine takılan biriyimdir. Ama onu değiştirmeye hakkım yok ki? Bırakın uçmak kuşlara münhasır olsun.
Yanlışlarımız olabilir, hatalar yapmış olabiliriz ve zaman su gibi geçmiş olabilir … Ne olursa olsun, İnsan güzel sevmeli.
Ve biz insanlar sevmek fiilinden önce sevmeyi öğrenmeliyiz. Sevmek nefes almaktır! Hayal kurmaktır… Biz sevmek deyince başlangıçta arabeske bağlıyoruz. Bunu yapmayın.
Adım atmadan sonuç olmaz ki? Her sonuç bizi efendiliğimizden uzaklaştırmamalı. Bunun farkında olup, saplantı haline getirmeyin. Sevmek güzel şeydir.. Kimi sevmen gerektiğini biliyorsan, yüreğin rahatsa, davranışlarınla hak ettiği değeri gösterebiliyorsan! Sevmek güzeldir…
Unutmayın: ‘Sevilmek kadar güzel şey sevmek…